Parterowy dom jednorodzinny znajduje się w województwie śląskim. Pierwotny kształt budynku został zmodyfikowany. Wynikiem było usunięcie górnej kondygnacji oraz rozbudowa obiektu do kształtu litery L. Obecnie pozostałości starej części są strefą wspólną natomiast w nowej znajdują się przestrzenie indywidualne dla każdego z domowników.  

Od wejścia prowadzą nas geometryczne, przeszklone drzwi, które już na starcie informują nas o akcentach czerni. Po przejściu przez nie ukazuje się otwarta przestrzeń łącząca funkcje pokoju dziennego, kuchni oraz jadalni. Po prawej stronie widzimy główną ścianę obłożoną płytą fornirowaną. Ociepliło to klimat dużej powierzchni oraz ukryło drzwi prowadzące do pralni i toalety. Stawiając na naturalny wyraz materiałów, na podłodze zastosowano płytki imitujące kamień, które przetaczają się przez dom w dwóch wersjach kolorystycznych. Po lewej stronie znajduje się lustro oraz szafa z drobną strukturą w kolorze ciemnego antracytu. W przestrzeni pojawiają się dwie wolnostojące bryły – kominek oraz fornirowana po obwodzie ściana, która jednocześnie strefuje przestrzeń na część wypoczynkową i jadalnianą. Tuż za nią pojawia się dębowy stół z krzesłami, zwieńczony konsekwentnie jak w strefie gościnnej złotymi lampami. Możemy zauważyć delikatne akcenty koła czy to w warstwowych oprawach oświetleniowych zakończonych okręgami czy w stolikach uzupełniających przestrzeń modułowej sofy. Kuchnia połączyła akcenty czerni oraz drewna jednocześnie kryjąc wejście do niezbędnego pomieszczenia – spiżarni. Ostatnie, wspomniane wcześniej pomieszczenie mieszczące się w obrębie strefy wspólnej to toaleta. Tam właśnie ukazuje się ciemniejsza wersja płytek oraz kolejne okrągłe formy widoczne w ceramice łazienkowej. Czerń pojawia się tym razem w tafli szkła oddzielając kabinę prysznicową oraz w bateriach i akcesoriach. Podążając ku nowej części mijamy okrągłą huśtawkę i wkraczamy w długi korytarz prowadzący do przestrzeni domowników. W tych pomieszczeniach, oprócz głównej sypialni, na podłodze pojawia się jodła francuska. Na jednym krańcu korytarza znajduje się pokój relaksu, gier czy też dla gościa. Akcentem kolorystycznym są granatowe meble wypoczynkowe, które współgrają z grafikami na ścianie. Konsekwentnie pojawiają się czarne akcenty w stelażach i komodzie oraz kształt koła w stoliku i dywanie. Korytarz został optycznie skrócony poprzez drewniane okładziny ścienne. W ich obrębie zostały niesymetrycznie rozłożone okrągłe białe kinkiety. Dopełnieniem całości są czarne konsole. Sypialnia dziewczynki jest nieprzesłodzoną wersją pokoju dla dziecka. Tak jak w całym domu podstawową barwą jest biel, natomiast ściana vis-à-vis łóżka pokryta jest jasnoszarą tapetą z wypukłymi różowymi kropkami. Elementem korelującym z tapetą są jasnoróżowe lampy ścienne oraz sufitowe w kształcie balonów. Sypialnia główna jest miejscem ukojenia i spokoju. Utrzymuje nieprzeprojektowany charakter całości domu. Na drewnianej ścianie widnieje komoda z otworami, która jednocześnie wtapia się w pionową okładzinę, z drugiej pozwala uwidocznić się akcentom w postaci okrągłego kształtu. Owalność podtrzymuje także lustro nad konsolą/ toaletką, które igra z prostym kątem otaczających go mebli. Ciepła i klimatu dodają wiszące lampy, które emitują bardzo ciepły odcień światła. Akcentem kolorystycznym jest tapicerowane łóżko w butelkowej zieleni, które wprowadza jeszcze więcej koloru widniejącego za przeszkloną ścianą.  

  Charakter domu miał być przede wszystkim ponadczasowy i konsekwentny. Igrają w nim delikatne obłe akcenty, które nie wprowadzają chaosu czy też efektu chwilowej mody. Wiodącym motywem materiałowym był dąb, który nadał ciepła. Efekt ten spotęgowany jest również zachodnim usytuowaniem okien, przez które wpadają promienie słoneczne. W realizacji pojawiają się również zrównoważone kontrasty za pomocą użytej czerni, granatu czy zieleni aby odbiór przestrzeni nie był zbyt jednostajny. Całość jest współczesną interpretacją idyllicznego domu na wsi.